Reactie's boek "Mama, waarom moest ik vallen?"

Marjo Holtland, Hoi Walter, Afgelopendonderdag en vrijdag heb ik veel in de trein gezeten en in één keer je boek uitgelezen. Het verhaal pakte me echt. Eigenlijk zou iedereen die met kinderen of volwassenen met NAH werken of te maken hebben je verhaal moeten lezen. De notities uit het dagboek van je moeder en je eigen gedichtjes die je tussen je teksten hebt geplaatst zijn absoluut van meerwaarde. En ...hoeveel je, dankzij je strijdlust, ook bereikt hebt, de gevolgen van het ongeluk vormen toch nog dagelijks onderdeel van je leven. Je opsomming van "beperkingen" komt me zeker bekend voor vanwege het feit dat ik met een heel aantal leerlingen met NAH gewerkt hebt. Ze zijn allemaal heel verschillend maar vertonen ook veel overeenkomsten. Succes Walter.

Mary Koomen, Ooit, zo'n 35 jaar geleden hebben we Walter als kleine jongen ontmoet op een camping in Zd Frankrijk. Zeer onder de indruk van zijn verhaal en het verhaal van hun gezin, ben ik dan ook zeer benieuwd naar zijn boek. Een positieve hardwerkende vechter, met een handicap gekregen door een ongeluk. Destijds zochten we hem op in Werkenrode in Groesbeek. Succes Walter van Geffen

Ridi Ooms,Hoi Walter, Van het secretariaat van de WerkenrodeSchool kregen we een mailtje met de aankondiging van je nieuwe boek en de link naar je website. Natuurlijk ook even verder gesnuffeld en allerlei info over je gevonden. Zag je zelfs in een aflevering van "Ik mis je".Ik herkende ik je nog wel van de tijd dat je op de Werkenrode School zat. Ken je mij ook nog? Ridi, van de fysio en het paardrijden, ooit lang geleden! Ik vond het super om te zien hoe je je verder in je leven hebt ontwikkeld en de onzichtbare beschadigingen tot deel van jezelf hebt gemaakt. Diepe buiging!! Dat vergt veel doorzettingsvermogen, zelfkennis en  levenslef, met vallen en opstaan! Gelukkig heb je je humor als kracht en die herinner ik me nog wel. Veel met je gelachen!! Je hebt van je "beperkingen" je kracht gemaakt en een sterk sociaal gevoel ontwikkeld door je eigen ervaringen. Wat een prachtmens!! Ook zag ik je prachtige vrouw en dochters!  Wauw Walter!! Dat is rijkdom en geluk!! Je zo gegund! Bijzonder om je zo nog eens tegen te komen!  Ik wens jou en je gezin het allerbeste, Walter  Warme hartegroet, Ridi, fysiotherapeut Werkenrode.

Monique Petit, Walter, ik zag vanmorgen bij Riquette jouw boek staan. Ik ben er in aan het lezen gegaan en ben ontroerd en verrast! Wat een verhaal en hoe mooi geschreven. Wat ben je van ver moeten komen. Pfff...respect!!

Leontine, Walter het is dat ik zo feest heb maar anders had ik jou boek in 1 adem uitgelezen! Wat een verhaal diep respect voor jou! Wat ben jij van ver gekomen! Heel bijzonder hoe jij ons een kijk in jou leven geeft! Chapeau!

Erik van Grinsven, Hoi Walter, Ik heb net je boek uit! Tenminste, het geschreven deel. Het heeft een mooi eind, En het kwam als een verrassing, omdat het nog gevolgd wordt door gedichten. Ik heb genoten! Het is prettig leesbaar, hier en daar emotioneel, en het is echt Walter zoals ik je ken! Jammer dat het uit is. Het had best langer mogen zijn. Ik ben trots dat ik je mijn vriend mag noemen, en dichter, en schrijver. Want ja Walter, je bent een schrijver. Groetjes, Erik.

Mary Koomen, Walter, Ik heb je prettig leesbaar boek met interesse gelezen. Geschreven door een bijzonder iemand met een niet aangeboren hersenbeschadiging. Bijzonder ben je mét en ín, al je eigenheid. Bijzonder als een grote inspirator en met zingeving in jouw en naar ik verwacht ieders leven.'Bijzonder zijn' uitgedragen door jouw sterke persoonlijkheid, maar ook soms in gevecht met jezelf, door de keuzes die je maakt en die je ook de nodige energie en 'hoofdbrekens' kosten. Blijf strijdbaar, maar laat je verdere ontwikkeling ook in alle rust en vertrouwen voort mogen kabbelen. Je mag trots zijn op wie je bent, wat je al bereikt hebt en hoe je met het leven om kunt gaan. En blijf bovenal in contact met jezelf. Je humor en vastberadenheid zijn een prachtige inspiratiebron in een steeds individueler wordende maatschappij. Als ervaringsdeskundige geef je een positieve input en kweek je begrip voor het leven als gehandicapte. Dit boek geeft je een mooi kijkje in je leven en is eenaanrader voor iedereen die het leven van iemand met een NAH wil begrijpen. In je boek praat je over 'de heb ik ook mensen', die misschien begrip willen tonen of herkenning denken te vinden in datgene wat je verteld. Het lijkt je op een negatieve manier te raken en misschien is het handig aan te geven wat je van hen verwacht.  Is dit alleen maar een 'luisterend oor?' Wanneer je je genegeerd voelt ervaar dan bij jezelf dat het gevoel van doorzettingsvermogen, vastberadenheid, moed en wilskracht, maar ook je teleurstelling, frustratie, boosheid, verdriet of radeloos- of machteloosheid niet hoeft te negeren. Achter je DRIVE mogen ook rustmomenten zijn en probeer de momenten van terugval of stilstand ook te accepteren. Ook daar mag je met je gehele hart (drive) écht bij betrokken zijn. Ik vraag me af of deze 'drive' buiten veel positieve ervaringen, niet ook een enorm opgejaagd gevoel geeft? Dat kan het gevoel van helemaal 'zijn' stagneren en ondermijnt misschien ook het op zoek mogen gaan naar de andere 'ík'-puzzelstukjes.De 'echte ware ik of eigenlijk de ware jij' heb je zo mooi verwoord  in het verhaal van Ima van 1992. Wat een mooi voorbeeld van edemenselijkheid en begrip. Mochten je twijfels ooit nog om voorrang strijden, weet dán dat je hart op de goede plaats zit. "Een bijzonder hart van een mooi mens." Succes Walter en blijf genieten van je gezin. Liefs Mary Koomen.

Leontine, Bijna in een adem jou boek gelezen, wat ben jij van ver gekomen! Dik respect hoe ver dat jij gekomen bent,wat een doorzettings vermogen. Veel moeten incasseren en inderdaad aan de buitenkant valt het niet op en be/veroordelen de mensen je! Maar jij zet door, humor is jou kracht. Walter diepe buiging je hebt een prachtig boek geschreven, heel bijzonder om jou leven met ons te delen! Chapeau!! Groetjes Leontine.