Met een kritisch oog

Een onschuldig spelletje spelen waar een ander moet raden welk liedje word uitgebeeld is tegenwoordig gevaarlijk en riskant. Men zegt weleens: “Let op je woorden” maar daar komt nu ook bij, “Let op je gebaren”. Dus Irma Sluis en alle andere doventolken…..kijk uit hoe je iets uitbeeld want je wordt zomaar beschuldigd van racisme en discriminatie.

Wie is de mol. Eén van de weinige nog leuke en onschuldige programma’s op televisie waar je voor gaat zitten en waar veel mensen plezier aan beleven en fanatiek vanuit de huiskamer “mee jagen” om de mol te ontmaskeren. Echter, deze week werd er door een dochter van een overleden bekende Nederlander aan dat onschuldige een eind gemaakt. Waarom, misschien om er zelf beter van te worden. De deelnemers van het programma moesten een lied uitbeelden en de anderen kandidaten moesten de titel raden. Goh, we hebben het allemaal weleens gespeeld. Een onschuldig spelletje. Maar zo onschuldig blijkt het spelletje dus niet te zijn. Deze, goed oplettende dochter, die waarschijnlijk een gooi doet om als vergeten nazaat van haar vader in de picture te komen om volgend seizoen ook mee te doen met één of ander tv-spelletje of quiz óf zich als zangeres en presentatrice in tv-land te willen vestigen, zoals veel kinderen van bekende Nederlanders tv-land in worden gesleurd, -zo zien we tegenwoordig bn-er-kids in allerlei spelletjesprogramma’s als kandidaat opduiken of ze kunnen ineens zingen of worden op een andere manier de televisiewereld in geschopt. Zo zagen we de Bouwerzoon al als Legomaster, worden de zonen van Linda en Wendy aan mama’s handje mee getrokken en die laatste kreeg ook door zijn vader Xander een hand toegereikt. Natuurlijk mag een Borsato-kid niet ontbreken in de showbizz en ook de Hazes-kinderen werden klaar gestoomd om een podiumbeest te worden en met veel techniek en geluidseffecten kunnen ze nog zingen ook. Ook Koffietijd’s dochter Trustfull werd naar voren geschoven en dochter Knevel werd door de EO-presentator op een shownieuwsstoel gezet. Maar aan de hand van de oude Kraay, die waarschijnlijk altijd heeft gezegd, zoals een echte vader betaamd; “Als je iets wil bereiken moet je het eigen kracht doen” is het haar niet gelukt om tv-furore te maken en toen ook bleek dat broer Johny niet als kruiwagen wilde fungeren- zag ze nu dan eindelijk een mogelijkheid om als jongste Kraaytelg toch nog het bn-er´s-wereldje in te stappen en aandacht te vragen. Ze zag discriminatie in het uitbeelden van het lied Gangnam style dat door een Koreaanse zanger word gezongen. Tja, met alleen dansen en een vuist maken voor je mond wat een microfoon moet voorstellen, kom je er niet. Om toch meer geld in de pot te krijgen en het spelletje te winnen werden er Chinezenspleetogen getrokken. Daarmee werd weliswaar het lied geraden en het spelletje gewonnen maar het veroorzaakte ook veel afschuw bij degene die hier met een “kritisch oog” naar keken. Racisme, discriminatie, stigmatiserend…. spleetogen trekken kan echt niet! Het ging helemaal los op sociale media en in elk roddelprogramma. Alsof er een bom was ontploft. De ogen van Chinezen werden onderwerp van gesprek.

Wat kan nog wel en hoe maak je iets duidelijk zonder dat het discriminerend is of dat het als discriminerend wordt gevoeld. En over Chinezen gesproken…. (ik bedoel het werkwoord), ik ga vaak als echte Hollandse kaaskop Chinees halen, Chinees eten halen bedoel ik, voor dat daar weer moeilijk over wordt gedaan. Babi panggang, Tjap Tjoy, een lekkere rijsttafel, ik ben er gek op. De Chinese dame achter de balie weet inmiddels mijn voorkeur qua bestelling, en kent me onderhand goed. Dat bleek wel toen niet ik maar mijn vrouw deze keer onze “telefoon bestelt” portie Chinees ging afhalen. De Chinese baliemevrouw riep het afhaalnummer maar, hoewel ze mij verwachtte, pakte mijn vrouw de tas met eten aan. Enigszins verbaast viel bij haar niet veel later het kwartje. “O jij vrouw van dikke grote man” zei ze. “Ja leuk, wij altijd praten” lachte ze. Ze deed er een extra portie kroepoek bij. “Voor jouw man”. Thuis vertelde mijn vrouw al lachend het voorval. Zelf moest ik er toch ook wel om lachen, weliswaar als een boer met kiespijn. “Over de ogen van deze Chinese dame hoeven we niet te discussiëren. Daar zit het wel goed mee. Zoals ze jou omschreef…. het klopt helemaal”, lachte mijn vrouw.

Of ik me gediscrimineerd voel…. nee hoor. Beetje pijnlijk maar… die extra kroepoek maakt veel goed.Toch een mooi gebaar.