WAT! HOEZO?

WAT!  HOEZO?

Ik maak me kwaad. Kan geen begrip opbrengen voor deze redenatie. Hoe kan iemand zo denken? Ik spreek wel eens mensen, zoals ik vanmorgen ook iemand sprak, met NAH. Deze jongeman zei tegen mij dankbaar te zijn dat hij NAH heeft gekregen. "WAT?" schreeuwde ik digitaal tegen hem. "Blij zijn met NAH?" Hij vertelde mij hoe hij NAH had gekregen. Ik heb al heel wat verhalen van lotgenoten gehoord maar dit greep mij meer aan dan van alle verhalen die ik ooit te horen kreeg. Ik kreeg er zelfs koude rillingen van en dat terwijl ikzelf ook wel het nodige heb meegemaakt. En dan nog durft hij uit te spreken dat hij dankbaar is dat hij NAH heeft. "Want dankzij NAH heb ik mezelf leren kennen." Hij sprak over de "voordelen" nu hij met deze handicap leeft. Daar kan ik dus echt niet bij. Dankbaar zijn voor je afwijking en dan ook nog vol trots vertellen dat daar ook voordelen aan zitten..... Bah, als je zo denkt dan is er inderdaad iets mis met je. Er zijn zelfs mensen die elke zondag in de kerk tot Onze Lieve Heer bidden omdat ze blij zijn dat ze NAH hebben. Ik ken ze persoonlijk. Dat gaat mij te ver, veel te ver. Oké, ik ben ook trots en blij dat ik nu heb wat ik heb en ben wie ik ben. Dat het me goed gaat, dat ik lekker in mijn vel zit en dat ik gelukkig ben. Daar heb ik, samen met lieve mensen om me heen hard aan gewerkt en ik geloof ook dat ik een beetje steun heb gehad van Onze Lieve Heer. Natuurlijk ben ik dankbaar dat het nu zo goed met mij gaat gezien waar ik vandaan kom. Maar de aanleiding is toch niet iets om trots op te zijn?  Mensen die toch blijven beweren dat er voordelen aan een handicap zitten en roepen er dankbaar voor te zijn, adviseer ik toch even langs de huisarts te gaan.

(Hoewel ik zonder medisch opleiding ook wel weet dat er met deze redenatie, een draadje los zit bij je.)