Beste Walter, in de eerste plaats wil ik je bedanken voor het gesprek wat we vandaag hebben gevoerd. Onderwerpen van gesprek waren uiteenlopend, van "lachen terwijl er misschien wel niet zoveel te lachen valt" tot "hoe zie je jezelf" en "van een 8 tot een 10 komen". Je vond het een pittig gesprek en je deed de belofte nog eens aan me te denken als een specifieke, door ons besproken, situatie zich nog eens voor zou doen. Tegelijkertijd gaf je me een pittige opdracht: voordat ik thuis ben moet jij iets in mijn gastenboek hebben geschreven!

Voila! Het is me gelukt. Groeten Mirjam.

Hallo Walter,

Ik ben zeer onder de indruk wat jullie als "groep" vanmiddag hebben laten zien. Zo openstaan voor je gevoel is best confronterend denk ik.
Je begon meteen spontaan tegen mij te vertellen over je N.A.G. Hersenletsel.
Je was heel spontaan en ik zou het niet meteen aan je gezien hebben, zoals je zelf al aangaf dat dit vaak een reactie is.
Ik vind het super knap en goed hoe jij openstaat om je verhaal te vertellen.
Ik snap dat je zegt dat jij je enorm schaamt, maar ik persoonlijk wil je toch zeggen dat je trots mag zijn op de manier hoe je hiermee om gaat.
En schamen, och waarvoor eigenlijk?
Je hebt een hele reis gemaakt om hierover te komen vertellen in Sittard.
Dit doet je echt niet iedereen na hoor.
Ik heb ook redenen genoeg om mij te schamen over dingen waar ik zeer onzeker over ben en niet heb kunnen doen omdat ik dacht dat ik dat niet kon.
Maar ik heb een passie, pianospelen.
Ik beleef al 13 jaar heel veel plezier aan het spelen en de lessen met geduldige docenten.
Elk moment dat ik piano speel kan ik mijn hoofd leegmaken en geniet ik van dat ik dit wel kan.
Ik hoop dat je ook een passie hebt of vindt waar jij van kunt genieten, zodat jij niet het gevoel hebt dat jij je schaamt omdat je iets moet vragen.
Ik zag dat het je heel veel deed toen je dat vertelde.
Ik zou proberen het woord " schamen" te vervangen door bv. ....Ik kan steeds meer zelf als ik vraag als het nodig is. Het is maar een tip!
Ik wens je heel veel geluk en succes voor de toekomst.
Pluk de dag en probeer te genieten van wat jij wel allemaal durft en wel kan!


Groetjes,

Marleen Heijdendael.

Mensenbieb.

Hallo allemaal!

Ik ben een Vlaamse collega van Walter. Ik heb nl ook nah (hersenbloeding opgelopen, 8 jaar geleden). Verder vind ik het altijd leuk (plezant zoals wij zeggen) om sites als deze en mensen als Walter (een echte “krak”) in mijn leven toe te laten! Groetjes, E.

Hoi Walter, heb je afgelopen zaterdag meegemaakt als collega levend boek.
Wil even met je delen, vanmorgen kwam er een monteur bij mij in huis, mijn hulp, de monteur en ik dronken koffie, en er onstond een gesprek ,zzooo mooi, omdat we ons alle drie kwetsbaar opstelde.het voelde als het verlengde van zaterdag bij de mensenbied.Daarna ging ik op je site kijken ,en las je gedicht van Bijzonder iemand ,zo toepasselijk. Dank, groet Maria Peters.

Afgelopen zondag ontmoette ik bij toeval ene Walter. Mijn man host een talkshow met senioren in de bieb in Eindhoven en Walter was er te gast.

Wat een verhalenverteller is die man! We wisten het direct toen hij zich voorstelde. Alsof hij een heel boek uit zijn hoofd vertelde, zo levendig en gestructureerd sprak hij. Een van de dames van de talkshow zei later tegen me:"Alsof we in zijn dagboek mochten lezen, hè?" En een andere dame: "Wat fijn dat hij dit inspirerende verhaal niet voor zichzelf heeft gehouden." Daar was ik ook blij om, ik had het niet willen missen. Afgezien van het feit dat het natuurlijk echt een heel bijzonder verhaal is, is Walter zelf ook een heel bijzondere man. Hij onderschat of overschat zichzelf niet, is eerlijk,open en humoristisch. We hebben kennis mogen maken met een oprecht vriendelijke kerel die het graag gewoon een beetje leuk wil hebben in het leven, net als wij allemaal. Het zet alles op een heel fijne manier weer in perspectief. Bedankt man.

Ik ben intussen halverwege je boek, het is niet weg te leggen. M'n vriend vroeg wat ik toch steeds zo lang op de wc zit te doen.. lezen dus!

Ik had via het tv programma Marktplaats, heel Holland handelt uw verhaal gehoord. Ik vond dat heel indrukwekkend en hoe u er nu instaat, dat ik heel graag het boek 'Mama waarom moest ik vallen' wilde lezen. Het verhaal is indrukwekkend, maar met de nodige humor maakt het naast het trieste van het ongeluk natuurlijk en de gevolgen, ook " fijn" om te lezen. En helemaal door uw doorzettingsvermogen!! Ook de gedeeltes over 'Ziekenhuisliefde' en waarin u vertelt wat u voor Ima heeft gedaan vond ik heel mooi. Maar ook kwam er geregeld verbazing bij mij op mbt de vooroordelen van mensen ( kan hij wel autorijden? etc) alsmede het onbegrip ( bijv bij het lezen bij het toneel dat men u begon uit te lachen!). Maar ik heb veel respect hoe u heeft doorgezet en wens u veel succes met oa uw boeken en natuurlijk veel geluk met uw gezin!

Het boek Walter

Mijn net geleende boek
zit springlevend voor mij.
Keurige kaft, geen ezelsoren.
Aardige vent, niets mis mee.

Toch wel. Noem het een losse draad,
een dubbele bodem desnoods, iets dat
onzichtbaar anders maakt dan anderen.
Een ongeval dat nog altijd doorwroet,
plannen verijdelt, energie zuipt, gedroomde
carrières frustreert en zich nooit laat terugfluiten,
hoe graag het boek Walter dat ook zou willen.
Maar hier is het duidelijke bewijs: zeg nooit nooit.
Een gelukkig einde ligt altijd in het verschiet.
Dit levende boek verdient groot respect.

Kitty Schaap, stadsdichter van Oss

Stadsdichter leende Walter van Geffen met Niet Aangeboren Hersenletsel, één van de vele ‘levende boeken’ die afgelopen zaterdag te spreken waren in de Osse bibliotheek.

Hallo Walter,

Ik vond het leuk je te spreken.
ik begrijp je. maar dat deed ik al..
Nu die anderen nog.
We gaan nog meer van je horen.

Collegiale schrijfgroeten,
Kitty Schaap, stadsdichter van Oss

Beste Walter,

Aangenaam om met uw kennis te maken tijdens Bieb.(levende boeken) gelegenheid in Barneveld.Wat heb me verteld is bijzonder en interessant.Ik denk dat velen over de coma en herstel niet so veel weten,dus uw kennis en ervaring is onmisbaar.
Ik zie dat je ook gedichten schrijft en dit vind ik ook een leuke en effectieve manier om met je eigen emoties makkelijker om te gaan.Ik doe het ook sinds ik ziek ben geworden nu al 11 jaar maar in mijn moeder taal(Koerdisch).
Ook via het schrijven van boek heeft ook verlies verwerking zijn goed/positief effect gehad.Ik zie ook dat je deze manieren hebt gekozen.Goed van je!
Ik wens je veel vreugde en succes verder.

Heel erg bedankt voor je verhaal en je woorden tijdens ons gesprek! Zo fijn om een lotgenoot te ontmoeten, alleen al de erkenning en begrip die je voor elkaar hebt. Ik wens je nog veel geluk toe in de toekomst!

Gisteren hadden wij een waardevolle ontmoeting bij de Human Library in Eindhoven. Beide NAH, zoveel overeenkomsten en zoveel verschillen. Maar we herkenden elkaar direct. Jij snapt, ik snap.