Donorwet

Donorwet

De nieuwe donorwet is er door. Vol emotie vielen Pia Dijkstra en Alexander Pechtholt elkaar in de armen toen duidelijk werd dat de nieuwe donorwet was aangenomen. Met één stem meer is de wet "erdoor." Met de hakken over de sloot dus. Omdat een suf kamerlid niet op tijd er was kon hij zijn stem niet uitbrengen. "Trein had vertraging" was zijn verklaring. Ja ja!! De schoolsmoesjes van "ik had een lekke band" of "de brug stond open" was hij duidelijk dus nog niet verleerd. De emoties waren duidelijk zicht en hoorbaar toen Dijkstra de microfoon pakte en ze haar vreugde uitsprak over de wet die nu aangenomen was en waar ze jaren voor heeft gestreden. "Ik denk met name aan die mensen die al jaren op de wachtlijst staan." Natuurlijk is het voor hen die zitten te wachten op een orgaan van levensbelang. En wat is er nou mooier om elkaar te helpen. Toch zet ik mijn vraagtekens bij deze wet. Was het voorheen nog zo dat men kon aangeven donor te willen worden, nu is het zo dat automatisch je organen doneert tenzij je hebt aangegeven dat niet te willen. Je wordt dus na je dood, tenminste, als je niet bent vergeten het briefje met "nee" te ondertekenen, opengesneden en donorleverancier. Dus iedereen die niet "leeg' de kist in wil zou ik aanraden voordat ze aan dementie gaan lijden toch even het papiertje in te vullen. Maar alle gekheid op een stokje, je moet dus iets invullen als je iets niet wilt. Hè? De omgedraaide wereld. Kan ik dan ook voortaan niet gaan stemmen omdat ik wil dat een bepaalde partij "groot" wordt? Natuurlijk heb ik te doen met de mensen die om een orgaan verlegen zitten en gaat het mij aan m'n hart als ik hoor dat een meisje van drieëntwintig jaar vertelt dat ze afhankelijk is van een donor. "Want anders haal ik de vijfentwintig niet." Bij PAUW zat een jonge dame die sinds een paar maanden een donornier had. Ze was er zichtbaar heel gelukkig mee. Op de vraag wat er nou veranderd was in haar leven antwoordde ze dat ze sindsdien weer normaal kan functioneren. Meteen kwam bij mij de volgende gedachte op: Is de wetenschap ook al zo ver dat ze gezonde hersencellen kunnen transplanteren? In dat geval zou ik graag in aanmerking komen om mijn beschadigde delen in te ruilen voor gezonde en kan ik ook weer normaal functioneren. Of zou er een wachtlijst zijn voor hersentransplantatie? Per slot van rekening zijn er in politiek Den Haag wel een aantal die gezonde hersens kunnen gebruiken. Toch?

Walter