Gesloten spoorwegovergang

Gesloten spoorwegovergang

Verbaast, boos, kwaad, woest, geraakt, emotioneel, van de kaart, walging, het zijn allemaal woorden die op dit moment passen. Hoe kunnen mensen zo doen?  Wat ik zag gebeuren kan en mag niet en ik deed mijn beklag bij de directeur;

Ik ben boos, heel boos, woest zelfs. Ik weet dat ieder mens op zijn eigen manier denkt, doet en beslissingen neemt. Dat is ieders eigen verantwoording. Maar als taxichauffeur sta je in dienst van het bedrijf en zeker van de klant. Afgelopen donderdag ging ik mijn dochter halen. Toen ik bij een overweg aan de aankwam waren de spoorbomen dicht. De lichten waren rood en de bellen rinkelden. Dit is een duidelijk signaal! Echter, de bomen bleven dicht, de bellen bleven rinkelen en het rode licht bleef branden. Er volgde een behoorlijke file aan beide kanten van het spoor. Niemand wist wat er aan de hand was. Mensen waren verward die met de fiets stonden te wachten, net als ik. Met het verschrikkelijke en trieste treinongeluk van een paar weken geleden in het geheugen, zeiden mensen tegen elkaar, "Het zal toch niet."  Walging riep het bij mij op, en ook bij anderen mensen die met de fiets stonden te wachten, toen ik zag dat mensen blijkbaar geen tijd hadden om te wachten en het risico namen om langs de spoorbomen heen over het spoor te rijden. Zowel fietsers als automobilisten. Ik jankte bijna van woede. Er stond een mevrouw met haar zoontje op de fiets te wachten en het kind riep alleen maar "O Mama, dat mag toch niet." Dat mensen dit doen is niet alleen dom en strafbaar maar met het verschrikkelijke treinongeluk van een paar weken geleden nog vers in het geheugen, is dit zo respectloos. Zelfs schofterig! Maar wat ik al zei: iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. Dit ligt toch wel even anders bij een taxichauffeur. Het was 16.40, ik stond met mijn fiets te wachten voor het spoor. Een taxibusje van uw berdrijf stond ook te wachten maar kennelijk was ineens het geduld van deze chauffeur op. De chauffeur reed tegen het verkeer in, over het, met rinkelende bellen en het op rood staande licht en met gesloten bomen, over het spoor. Ook deze chauffeur nam het risico. Dat de chauffeur dat risico neemt is nog tot daaraantoe maar er zaten passagiers in de bus. Waarschijnlijk oudere of gehandicapten mensen. Deze mensen zijn afhankelijk van de chauffeur die ze, zo is de taak van een chauffeur, veilig thuis moet brengen. De chauffeur nam dus willens en wetens dit risico, wetende dat hij passagier vervoerden, met alle gevolgen die het eventueel zou kunnen hebben als het fout was gegaan. Een taxichauffeur hoort zich, en zeker in het verkeer, 200% te gedragen. Dit hele gebeuren heeft mij zeer geschokt. Het houdt me bezig en ben er zeer emotioneel door geraakt.Vooral omdat ik weet wat de gevolgen kunnen zijn na een ongeluk en je daar blijvend letsel van overhoud. Ik vind dan ook dat ik hier iets van mag en moet zeggen. Ik hoop dat hier stevige maatregelen tegen worden genomen en desnoods ontslag voor de chauffeur want je brengt hier afhankelijke mensen mee in gevaar.

Tot mijn verbazing kreeg ik een "standaard" briefje terug met de woorden:

"We hebben de desbetreffende chauffeur hier over  aangesproken" en de chauffeur gaf aan: "Ik heb goed gekeken of ik veilig konden oversteken". Ik hoor hier een vader tegen zijn dochter praten die voor het eerst naar school gaat fietsen. En geen directeur van een groot taxibedrijf waar alles en iedereen meer dan 100% goed en in orde moet zijn. Deze reactie had ik niet verwacht van een directeur. Hoe kunnen mensen zo reageren??!!! 

Is het dan toch het geld wat meer waarde heeft dan een mensenleven?

Ik heb m'n dochter opgehaald. Veilig bij vader achterop. Dat leek me even beter dan een taxi nemen.

Walter van Geffen