Ongewild samen

Samen

Er is geen klik en ik ben zeker niet verliefd.
Ik zie hem liever gaan dan komen.
Het is dan ook niet: "Jij en ik=samen".
Scheiden behoord niet tot de mogelijkheden.
We zijn verweven in elkaar, gebombardeerd tot elkaar.
Ik begrijp hem niet en hij belemmert mij in mijn "zijn".
Toch moeten we dit leven samen verder.
Elke dag gaan we weer de strijd aan die hij bijna altijd wint.
Bijna, want soms, een enkele keer laat ik hem achter mij.

Maar ben ik dan de winnaar?